تاثیر خویشتن دوستی بر چاقی و کاهش وزن

مقدمه

چاقی یکی از اختلالات شایع در جوامع مدرن است که تأثیرات منفی زیادی بر سلامت جسمانی و روانی افراد دارد. این اختلال از طریق افزایش وزن بدن و به‌ویژه تجمع چربی‌های اضافی در بدن ایجاد می‌شود که می‌تواند به بروز بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع 2، بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و مشکلات مفصلی منجر شود. علاوه بر تأثیرات فیزیکی، چاقی اغلب با مشکلات روان‌شناختی همچون افسردگی، اضطراب و کاهش اعتماد به نفس همراه است. به همین دلیل، کاهش وزن و بهبود رفتارهای غذایی نه‌تنها نیاز به رژیم‌های غذایی مناسب و فعالیت بدنی دارد بلکه نیازمند حمایت روانی و استراتژی‌های مهارت‌های ذهنی نیز هست. شواهد نشان داده است که خویشتن دوستی تاثیر زیادی بر چاقی و اصلاح رفتار های غذایی ما می گذارد.

یکی از رویکردهایی که در سال‌های اخیر به‌طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار گرفته، مفهوم خویشتن دوستی است. خویشتن دوستی به معنای پذیرش خود با محبت و دلسوزی است، به‌ویژه در شرایطی که فرد با شکست‌ها یا چالش‌ها روبرو می‌شود. این رویکرد بر این اساس بنا شده است که وقتی فرد به خود با مهربانی و دلسوزی برخورد می‌کند، احتمالاً رفتارهای سالم‌تری از جمله کنترل بهتر بر عادات غذایی و حفظ انگیزه برای کاهش وزن را از خود نشان می‌دهد. در این مقاله به بررسی تاثیر خویشتن دوستی بر چاقی و کاهش وزن پرداخته می‌شود.

خویشتن دوستی و چاقی: تعریف و ارتباط

خویشتن دوستی مفهوم جدیدی است که توسط روان‌شناس کریستین نِف (Kristin Neff) مطرح شد. خویشتن دوستی به معنای رفتار مهربانانه با خود در زمان‌هایی است که با اشتباهات یا ناکامی‌ها روبرو می‌شویم. این ویژگی شامل سه عنصر اصلی است:

1. مهربانی با خود: پذیرش خود به‌طور غیرقضاوتی و بدون سرزنش.

2. آگاهی (Mindfulness): توجه آگاهانه و بدون قضاوت به احساسات و افکار.

3. اشتراکات انسانی (Common Humanity): درک این که همه انسان‌ها با مشکلات مشابه روبرو هستند و درد و رنج را تجربه میکنیم.

افراد مبتلا به چاقی اغلب با انتقاد از خود و احساس گناه نسبت به عادات غذایی‌شان روبرو می‌شوند. این احساسات می‌توانند به تغذیه احساسی، پرخوری و کاهش انگیزه برای تغییر منجر شوند. خویشتن دوستی می‌تواند به افراد کمک کند تا خود را با محبت بپذیرند و رفتارهای سالم‌تری را اتخاذ کنند.

شواهد علمی در مورد تاثیر خویشتن دوستی بر چاقی

1. کاهش خوردن از روی احساسات با خویشتن دوستی

خوردن از روی احساس به مصرف غذا به‌عنوان یک واکنش به احساسات منفی مانند استرس، افسردگی یا اضطراب اطلاق می‌شود. این نوع خوردن معمولاً به غذاهای پرکالری، شیرین و ناسالم منتهی می‌شود که در بلندمدت به چاقی می‌انجامد. شواهد علمی نشان می‌دهند که خویشتن دوستی می‌تواند به کاهش خوردن از روی احساسات کمک کند.

مطالعه‌ای در سال 2011 که در Appetite منتشر شد، نشان داد که افراد مبتلا به چاقی که در برنامه‌های خویشتن دوستی شرکت کردند، توانستند رفتارهای غذایی سالم‌تری را اتخاذ کنند. این افراد گزارش کردند که کمتر از غذا به‌عنوان ابزاری برای تسکین استرس و احساسات منفی استفاده می‌کنند.

2. تقویت خودآگاهی و مهارت‌های مدیریت استرس با خویشتن دوستی

خویشتن دوستی از طریق تقویت آگاهی فرد از احساسات و افکار خود، به او کمک می‌کند تا بهتر بتواند با استرس و فشارهای زندگی مقابله کند. هنگامی که فرد به خود با مهربانی برخورد می‌کند، کمتر دچار پرخوری ناشی از استرس می‌شود.

مطالعه‌ای در سال 2014 که در Psychology and Health منتشر شد، نشان داد که تمرینات خویشتن دوستی باعث افزایش آگاهی افراد نسبت به احساساتشان می‌شود و به آن‌ها کمک می‌کند تا استرس را به‌طور مؤثرتر مدیریت کنند. افرادی که خویشتن دوستی را تمرین کرده‌اند، کمتر به خوردن عاطفی پناه می‌برند و به‌جای آن، از روش‌های سالم‌تری برای مقابله با استرس استفاده می‌کنند.

3. افزایش خودارزشمندی و اعتماد به نفس با خویشتن دوستی

افراد مبتلا به چاقی اغلب احساس بی‌ارزشی و ناتوانی دارند و ممکن است از تغییرات لازم برای کاهش وزن ترس داشته باشند. خویشتن دوستی می‌تواند به افراد کمک کند تا خود را با مهربانی بپذیرند و احساسات منفی خود را کاهش دهند. این امر می‌تواند باعث افزایش اعتماد به نفس و انگیزه برای انجام تغییرات مثبت در سبک زندگی شود.

مطالعه‌ای در سال 2016 که در Journal of Behavioral Medicine منتشر شد، نشان داد که خویشتن دوستی می‌تواند به افزایش خودارزشمندی و انگیزه برای کاهش وزن در افراد کمک کند. این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به چاقی که به خود با مهربانی نگاه می‌کنند، به احتمال بیشتری از رژیم‌های غذایی سالم پیروی کرده و به فعالیت‌های بدنی خود ادامه می‌دهند.

4. بهبود رفتارهای غذایی و فعالیت بدنی با خویشتن دوستی

تمرینات خویشتن دوستی می‌توانند به افراد کمک کنند تا با خود ارتباط مثبت‌تری برقرار کنند و در نتیجه رفتارهای غذایی سالم‌تری را اتخاذ کنند. این افراد به‌جای استفاده از غذا برای تسکین احساسات منفی، به دنبال روش‌های سالم‌تری برای مقابله با مشکلات می‌روند.

مطالعه‌ای در سال 2014 که در Health Psychology منتشر شد، نشان داد که خویشتن دوستی می‌تواند به بهبود رفتارهای غذایی و افزایش فعالیت بدنی کمک کند. در این مطالعه، افراد گزارش کردند که پس از آغاز تمرینات خویشتن دوستی، فعالیت بدنی خود را افزایش داده و رفتارهای غذایی سالم‌تری را در پیش گرفته‌اند.

5. کاهش استرس و اضطراب مرتبط با کاهش وزن با خویشتن دوستی

افراد مبتلا به چاقی معمولاً در فرآیند کاهش وزن با استرس و اضطراب زیادی روبرو می‌شوند. خویشتن دوستی می‌تواند به کاهش این استرس‌ها کمک کند. زمانی که فرد با خود مهربان است، از سرزنش و قضاوت‌های منفی خود اجتناب کرده و به روند کاهش وزن خود با اعتماد به نفس بیشتری ادامه می‌دهد.

مطالعه‌ای در سال 2012 که در Journal of Obesity منتشر شد، نشان داد که خویشتن دوستی می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب در افراد مبتلا به چاقی کمک کند و باعث شود که آن‌ها با دیدگاه مثبت‌تری به کاهش وزن بپردازند.

نتیجه‌گیری

خویشتن دوستی به‌عنوان یک رویکرد روان‌شناختی می‌تواند به‌طور مؤثر به کاهش چاقی و بهبود رفتارهای غذایی کمک کند. شواهد علمی نشان می‌دهند که خویشتن دوستی می‌تواند از طریق کاهش خوردن عاطفی، افزایش خودآگاهی، تقویت خودارزشمندی و افزایش انگیزه برای تغییرات مثبت، به افراد در مسیر کاهش وزن کمک کند. به علاوه، این رویکرد می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب مرتبط با کاهش وزن کمک کند و به افراد کمک کند تا به‌طور پایدارتر و مؤثرتر به هدف‌های خود دست یابند.

برای تقویت خویشتن دوستی خود می توانید در مینی دوره رایگان خودت مهم ترین آدم زندگیت شرکت کنید

منابع

1. Kelly, A., & L. Brannon. (2011). Self-compassion and eating disorders: A critical review. Appetite, 57(3), 729-735.

2. Neff, K. D. (2014). Self-compassion: The proven power of being kind to yourself. William Morrow.

3. Kelly, H. W., & Tindle, H. (2014). Self-compassion and the regulation of emotional states. Psychology and Health, 29(12), 1422-1438.

4. Neff, K. D., & Germer, C. K. (2016). A pilot study and randomized controlled trial of the mindful self-compassion program. Journal of Behavioral Medicine, 39(3), 345-356.

5. Nolen-Hoeksema, S. (2012). Emotion regulation and psychopathology: The role of self-compassion. Journal of Obesity, 21(1), 67-71.