خویشتن دوستی یا شفقت به خود کلمه ای است که اگریک انسان عادی باشید شاید برایتان کمی عجیب باشد و در عین حال به نظرتان مسخره بیایید که مگر می شود که کسی خودش را دوست داشته باشد و با خود مهربان باشد در این مقاله به باورهای اشتباه در مورد این موضوع می پردازیم

آیا امکان پذیر است؟

اولین دفعه ای که کلمه خویشتن دوستی به گوش ام خورد توی یک کلاس توسعه فردی بودم که استاد کلاس خودش رو بوسید و از خودش بابت کاری که کرده بود تشکر کرد برایم واقعا عجیب بود با خودم می گفتم مگر می شود کسی خودش را ببوسد و از خود تشکر کند? مگر نباید از خودمان انتقاد کنیم تا کارها را درست انجام دهیم.باوری که من داشتم با چیزی که می دیدم در تضاد بود بعد از آن رفتم و کمی در مورد آن جست و جو کردم و کتاب خواندم و متوجه شدم سالهاست که با خود مانند دشمنی رفتار کرده ام و کم کم متوجه شدم که تنها نیستم و بسیاری از افراد اینگونه همچون دشمن با خود رفتار می کنند. این باور سالهاست که در ما شکل گرفته که باید باخود با انتقاد های سخت و قضاوت های ناروا برخورد کنیم اما اکنون پژوهش ها چیز دیگری را نشان می دهد.

خویشتن دوستی چیست؟

اجازه دهید با یک مثال برایتان توضیح دهم که خویشتن دوستی به چه معناست. تصور کنید دوست صمیمی شما اشتباهی مرتکب شده است به طور مثال نمره ات بسیار کمی در امتحانات خود کسب کرده است و اکنون یک ترم مشروط خواهد شد، او الان بسیار از این موضوع ناراحت و غمگین است و با شما قراری می گذاره تا کمی با شما صحبت کند وقتی او می آید شروع می کند به صحبت و حتی گریه کردن و شما کاری که انحام میدهید این است که سعی می کنید با او همدلی و همدردی کنید و با او مهربان هستید شاید او را بغل کنید و به او بگویید این اتفاقی است که ممکن است برای هرکسی پیش بیاید و او می تواند تلاش کند و نمرات بهتری بگیرد و به او می گویید که اگر نیاز به کمک داشت شما کنارش هستید و کمکش می کنید. می بینید این رفتاری که شما با دوست خود داشتید رفتاری از سر شفقت و مهربانی با دیگران بود. حالا تصور کنید وقتی خودمان نیز اشتباهی انجام می دهیم به جای انتقادهای سخت از خودمان، با خودمان مهربان باشیم، خود را بغل کنیم و تلاش کنیم اقدامی در راستای بهتر شدن وضع موجود برداریم.

خویشتن دوستی یعنی ما خود را مانند یک دوست صمیمی دوست بداریم و رفتارمان با خودمان مانند رفتارمان با یک دوست باشد نه یک دشمن درونی

چرا فکر می کنیم اگر انتقاد کنیم خوب است؟

دلایل انتقاد از خودمان زیاد است اما اکنون به مهم ترین دلیل خودانتقادی می پردازیم. تصور ما این است که اگر از خود انتقاد کنیم، این انتقاد موجب می شود تا انگیزه ای در ما به وجود بیایید کاری را انجام دهیم یا اشتباهی را جبران کنیم از طرف دیگر نیز فکر میکنیم که مهربان بودن با خودمان باعث میشود تا ما خودخواه و تنبل بشویم. اما تحقیقات فراوانی انجام شده است که نشان می دهد مهربانی با خود در مقایسه با انتقاد میتواند بسیار مفید تر بوده است. از فواید شفقت به خود می توان به این موضوع اشاره کرد که شفقت به خود باعث می شود از اشتباهمان یاد بگیریم و به احتمال کمتری آن را تکرار کنیم و از طرف دیگر انتقاد از خود یک راهکار فلج کننده برای ماست و باعث اهمال کاری و به تعویق انداختن کارها می شود.

چطور با خودمان مهربان تر باشیم؟

شما با کمی تمرین و آگاهی از گفتگوهای درونی خود می توانید متوجه شوید که در هرزمان با خود چگونه صحبت می کنید، آیا اکنون دارید با خود مانند یک دوست رفتار میکنید یا دارید از خود انتقاد شدید می کنید؟ کافی است نوع صحبت کردن خود را تغییر دهید و خود را با تمام اشتباهات و ناکاملی هایتان به عنوان یک انسان بپذیرید و بدانید که شما تنها انسانی نیستید که اشتباه کرده ایم بلکه تمام ما انسان ها اشتباه هاتی می کنیم.